به گزارش مفدا به نقل از ایرنا، انقلاب اسلامی پس از گذشت نزدیک به ۴۰ سال از پیروزی آن، همچنان به عنوان الگوی تمامی انقلاب ها و جنبش های جهان محسوب می شود، چرا که با مولفه های ایمان، اخلاص، ایثار، جهاد، تلاش و انگیزه شهادت طلبی مانوس شد و همین مساله راز تازگی و نشاط این انقلاب به شمار می رود. در این میان سرمایه های معنوی در راه رسیدن به پیروزی این انقلاب مردمی، نقش بنیادین ایفا کرد و قدرت اقتدا و عشق بی نظیر مردم به امام خمینی(ره) چون سیلی خروشان، بساط نظام حاکم را از ریشه برکند.
امام (ره) با ارایه تعریف نوین از زندگی به مردم، ثابت کردند که می توان با
پایبندی به آموزه های اخلاقی اسلام و حرکت بر مدار ایمان به پیشرفت های
چشمگیر و همه جانبه دست یافت. ایشان فرهنگ جهاد و شهادت طلبی در راه
دستیابی به اهداف عالیه حکومت اسلامی را به طور عینی در جامعه نهادینه
کردند و به این ترتیب انقلابی بر مبنای اهدافی متعالی شکل گرفت و به پیروزی
رسید.
شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی از ابتدای نهضت امام خمینی(ره) مدنظر
ایشان بود و بر مبنای آن مدلی از حکومت را پایه گذاری کردند که در آن، کشور
برای همیشه از زیر پرچم بندگی استکبار و استعمار در آمد تا با تکیه بر
توان داخلی بتواند ثابت کند که کشوری با قابلیت و ظرفیت های منحصر به فرد
در جهان است.
ایمان و اعتقاد به حرکت عظیمی که در جامعه ایران به وقوع انقلاب اسلامی
منجر شد، پیش زمینه ای بود برای جهاد در راه خدا و در نهایت شهادت که
ارزشمندترین نوع ایثار به شمار می رود. معمار بزرگ انقلاب درباره جایگاه
والای شهادت می فرمایند که «خط سرخ شهادت، خط آل محمد(ص) و علی(ع) است و
این افتخار از خاندان نبوت و ولایت به ذریه طیبه آن بزرگواران و به پیروان
خط آنان به ارث رسیده است.» بنابراین ارزش های این انقلاب با چنین تفکری در
میان توده مردم گسترش یافت و مردم برای دفاع از شرف و عزتمندی خود، این
راه را برگزیدند.
حجت الاسلام «محسن غرویان» مدرس سطوح عالی خارج در حوزه علمیه قم به زوایای گوناگون این موضوع پرداخت.
**ایمان به ایثار در فرهنگ رشادت های انقلاب
انقلاب اسلامی ایران را می توان مهم ترین تحول اساسی و بنیادین در نیم سده
بیستم به شمار آورد. ویژگی ممتاز این انقلاب در مقایسه با دیگر انقلاب های
جهان از جمله انقلاب فرانسه و انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ شوروی، این است که این
انقلاب دینی بود و بر پایه اندیشه های دینی صورت گرفت. انقلاب بزرگی که یک
رهبر دینی و مرجع تقلید آن را هدایت کرد و به وقوع پیوست، بنابراین با
انقلاب های سیاسی و کودتاهای نظامی تفاوت روشنی دارد.
این انقلاب با توجه به عنصر ایمان مذهبی و دینی که در اسلام به ویژه در
تشیع مطرح است، اتفاق افتاد و ارتباط میان رهبر و مردم یا همان رابطه امام و
امت، این انقلاب را شکل داد. مردم ایران به خدا، دین و رهبر دینی خود یعنی
امام خمینی(ره)، ایمان قوی داشتند. ایمانی که سبب پیروی کامل آنها از
رهبری شد و اینگونه انقلاب شکل گرفت. بنابراین انقلابی که در آن به قدرت
سلاح تکیه نشده بود، ماهیت مردمی خود را حفظ کرد و به اعتماد، اعتقاد و
ایمان مردم متکی شد.
انقلاب همراه با شهادت و خون بود، راهی که مردم آگاهانه و عاشقانه آن را
برگزیدند. آنها پای دفاع از عقاید و فرهنگ اصیل اسلامی خود ایستادند، دفاع
کردند و شهید شدند. پس از پیروزی انقلاب در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ خورشیدی نیز
دشمنان از پای ننشستند و جنگی تمام عیار را بر ملت تحمیل کردند که دفاع هشت
ساله ایران، بار دیگر نمادی از اقتدار و شرف ایرانیان را در دفاع از آرمان
های انقلاب و امام(ره) به همگان ثابت کرد. همه اینها نشان می دهد که ایثار
به معنای واقعی در فرهنگ ملت نفوذ داشت و این را می توان در سال های پس از
پیروزی انقلاب و در دفاع مقدس به زیبایی مشاهده کرد، شهدا، جانبازان،
مجروحان و معلولانی که هر یک با قدرت در راه آرمان های انقلاب ایستادند و
فدا شدند، بهترین نمونه های این فرهنگ هستند.
اینها نمونه های افتخار آمیزی از پایداری ملت ایران به شمار می رود که در
راه دفاع و پاسداری از آرمان ها و عقاید مذهبی، دینی و ملی خود نشان دادند.
چشم اندازی که در این مقوله وجود دارد، گویای این است که مردم ایران با
ایمان راسخ به خدای متعال، اتکای به دین، مذهب و وطن دوستی، حاضر هستند در
راه آرمان های خود جان خویش را فدا کنند و سلامتی خود را به خطر بیاندازند.
**انقلابی جهادی، تجلی گر عشق به آرمان و عقیده
ماهیت انسان از علاقه مندی وی به جسم و روح خویش خبر می دهد. روح انسان
مجموعه معشوق هایی دارد که همان اعتقادهای او را تشکیل می دهند. در ذات
انسان عشق ورزی به این آرمان ها و اعتقادها به شدت نهادینه شده است و انسان
برای دفاع از اندیشه و افکار خود تا پای جان، قدرت ایستادگی دارد.
بنابراین محرکی که بتواند این احساس را در انسان بیدار کند، باید از قدرت
درخور توجهی برخوردار باشد تا این توفیق نایل آید.
ایرانیان شاید در زمان حکومت پهلوی و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی تا
میزانی رفاه نسبی داشتند اما وقتی رژیم وقت به عقاید و آرمان های دینی،
مذهبی و ملی مردم بی اعتنایی و توهین کرد و خواسته های طبیعی آنها را
نادیده گرفت، مردم برآشفتند و در صدد پیروی از انسان وارسته ای برآمدند که
عقاید و ایمان برخاسته از ذات آنها را با تکریم و احترام به سرمنزل مقصود
سوق می داد. مردم به هدایت و رهبری امام خمینی(ره)، انقلابی جهادی را رقم
زدند که در واقع محصول علاقه و عشق مردم به آرمان ها و عقاید خویش بوده
است.
**دنیاگریزی و زهد امام(ره)، ترویج کننده فرهنگ شهادت
امام (ره) از نظر علمی و عملی در میان مردم نفوذ بسیاری داشتند. ایشان یک
فیلسوف، عارف، فقیه و مفسر به شمار می رفتند که با قدرت رهبری بالای خود از
همه ویژگی های برجسته یک عالم دینی برخوردار بودند. از آنجایی که مقوله
دین به شکل ذاتی در قلب مردم ایران نفوذ دارد، بنابراین امام خمینی(ره) به
اعتبار صفات یاد شده به عنوان یک رهبر و قهرمان مبارز و شجاع محسوب می شدند
و در قلب مردم نفوذ داشتند.
زهد و دنیا گریزی از خصوصیات برجسته امام(ره) محسوب می شد، بنابراین طبیعی
است که فرهنگ شهادت در گفتمان انقلابی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران یک
اصل به شمار رود و این از ویژگی های ممتاز مکتب معمار بزرگ انقلاب بود که
پیروان راستین و مریدان ایشان، شهادت را همچون جهاد به عنوان اصلی منفک
ناپذیر از انقلاب خود می دانستند. مقصد و مقصود امام راحل، خدمت به مردم
بود و این نکته را مکرر به ملت ایران اعلام می کردند و می گفتند که «من
خادم شما و خدمتگزار شما هستم.» از آنجایی که مردم به صداقت گفته های رهبر
خویش ایمان و اعتماد داشتند، بنابراین آرمان و آرزوهای خود را در افکار،
اندیشه ها و سخنان امام خمینی (ره) دیدند و پشت سر امام(ره) حرکت می کردند
که نتیجه این پیروی بی چون و چرا، پیروزی انقلاب اسلامی بود.
**استمرار روحیه جهاد و شهادت در گرو الگو قرار دادن رفتار امام(ره)
پس از گذشت نزدیک به چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، می توان به
یقین گفت که هنوز روحیه جهادگری و شهادت طلبی به شکل بالقوه در مردم غیور
ایران وجود دارد. برای تقویت و زنده نگه داشتن این روحیه در حالت بالفعل
آن، رفتار مسوولان نظام باید در آینه زلال رفتار امام(ره) دیده شود. اگر
مسوولان و خدمتگذاران نظام مقدس جمهوری اسلامی، بتوانند مانند امام(ره) نیت
خود را به مردم اثبات کنند، در این صورت مردم احساس خواهند کرد که آنها به
فکر خود نیستند و معیشت و گرفتاری های جامعه برای آنان در اولویت قرار
دارد، بنابراین این اعتماد همچنان پابرجا خواهد ماند و متضمن حفظ پایه های
نظام خواهد بود.
وظیفه است تا آنها که در مقام مسوولیت در نظام جمهوری اسلامی قرار دارند،
به صورت جدی با مفاسد مقابله کنند و این عاملان را که به بیت المال، مردم و
اعتماد آنها آسیب زده اند، شناسایی و مجازات کنند زیرا اگر برای مردم مشخص
شود که مبارزه با فساد جدی است و اخلاص و صفای امام(ره) را در مسوولان
نظام مشاهده کنند، همواره آمادگی دارند تا ایثار و شهادت را در راه حفظ
آرمان های مذهبی و ملی خود ادامه دهند.
